جیب جرثقیل به قسمتی از جرثقیل گفته می شود که برای حمل و جابجایی بارهای سنگین مورد استفاده قرار می گیرد. جیب جرثقیل عموما یک قسمت بسیار بلند و نازک است و یک بوم محکمی است که در امتداد بوم اصلی جرثقیل نصب می شود و باعث افزایش طول بوم اصلی جرثقیل می شود و به جرثقیل امکان می دهد تا بارهای بیشتری را در ارتفاع بالاتری بلند کند.
معمولاً، جیب جرثقیل به صورت یک بازوی بلند قابل تنظیم است که می تواند در جهت های مختلفی حرکت کند و بارها را تا ارتفاع های مختلف بلند کند. همچنین، در برخی مدل ها، جیب جرثقیل به صورت یک شاخه ی نصف دایره ای نیز طراحی شده است که در این حالت به عنوان بازوی جانبی جرثقیل عمل می کند.
استفاده از جیب جرثقیل در جرثقیل ها، امکان حمل بارها به ارتفاع بالا و در مسیرهای مختلف را بهبود می بخشد. در اکثر موارد، جیب جرثقیل با توجه به نوع و وزن بار، به صورت خودکار تنظیم می شود و بارهای سنگین را به سمت بالا حرکت می دهد.
به جیب جرثقیل، بچه بوم یا جت نیز گفته می شود و طول آن معمولا بین ۶ متر الی ۲۶ متر است. برای انتخاب جیب با طول مناسب باید به ظرفیت جرثقیل توجه داشته باشید. معمولا طول جیب ها قابل تنظیم و تغییر است.
رعایت کلیه اصول ایمنی در نصب جیب بسیار مهم و ضروری می باشد .
بازرسی جرثقیل
شرکت بازرسی فنی PHQ آماده ارائه انواع خدمات مورد نیاز شما در حوزه
ماشین آلات سنگین مانند : بازرسی ، آموزش ، صدور گواهی سلامت و صدور
کیت خود نجات جرثقیل برجی یکی از مهمترین تجهیزات ایمنی در هنگام کار با جرثقیلهاست. جرثقیلهای برجی که معمولاً در پروژههای ساختمانی بزرگ و برای جابجایی بارهای سنگین استفاده میشوند، نیازمند تدابیر ایمنی گستردهای هستند. در مواقع اضطراری، مانند شکست مکانیکی، آتشسوزی، یا قطع ناگهانی برق، استفاده از کیت خود نجات میتواند جان افراد را نجات دهد. در این محتوا به بررسی اهمیت، اجزای مختلف، نحوه عملکرد و مزایای استفاده از کیت خود نجات جرثقیل برجی خواهیم پرداخت.
اهمیت کیت خود نجات جرثقیل برجی
ایمنی یکی از اصول اساسی در هر صنعتی است، به خصوص در کارهای مرتبط با ماشینآلات سنگین و تجهیزات بلند کردن بار. جرثقیلهای برجی به دلیل ارتفاع بلند و جابجایی بارهای سنگین، نیازمند تدابیر ایمنی خاصی هستند. یکی از این تدابیر، داشتن کیت خود نجات برای اپراتور و تکنسینهایی است که در ارتفاعات بالا کار میکنند. کیتهای خود نجات به افراد اجازه میدهند که در مواقع اضطراری بتوانند به سرعت از جرثقیل خارج شده و به مکان امن منتقل شوند.
اجزای کیت خود نجات جرثقیل برجی
کیتهای خود نجات شامل مجموعهای از تجهیزات هستند که هر یک نقش حیاتی در تضمین ایمنی افراد دارند. اجزای اصلی این کیتها شامل موارد زیر است:
هارنس ایمنی (Safety Harness): هارنس ایمنی یکی از مهمترین اجزای کیت خود نجات است. این وسیله به اپراتور اجازه میدهد که به صورت ایمن به طناب نجات متصل شود و از سقوط جلوگیری کند.
طناب نجات (Rescue Rope): طناب نجات از جنس مقاوم و با تحمل وزن بالا ساخته میشود. طول این طنابها متناسب با ارتفاع جرثقیل بوده و مقاومت بالایی در برابر سایش و پارگی دارند.
دستگاه ترمز (Descender Device): این دستگاه به کاربران اجازه میدهد که به صورت کنترل شده و ایمن از ارتفاع پایین بیایند. عملکرد این دستگاه به گونهای است که سرعت فرود را تنظیم کرده و از سقوط ناگهانی جلوگیری میکند.
قلاب (Carabiner): قلابها برای اتصال هارنس به طناب نجات یا دیگر تجهیزات استفاده میشوند و باید از جنس مقاوم و با ظرفیت بالا باشند.
کیسه حمل (Carrying Bag): تمامی اجزای کیت در یک کیسه مخصوص حمل قرار میگیرند که از آنها در برابر آسیبهای محیطی محافظت میکند.
نحوه عملکرد کیت خود نجات
زمانی که یک شرایط اضطراری در جرثقیل برجی رخ میدهد، اپراتور باید سریعاً از کیت خود نجات استفاده کند. عملکرد کیت به این شکل است که اپراتور ابتدا هارنس را میپوشد و آن را به طناب نجات متصل میکند. سپس با استفاده از دستگاه ترمز، به آرامی و با سرعت کنترل شده به پایین جرثقیل فرود میآید. این فرآیند به اپراتور اجازه میدهد که بدون خطر سقوط، به زمین برسد و از محیط خطر دور شود.(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
مراحل استفاده از کیت خود نجات
پوشیدن هارنس: ابتدا اپراتور باید هارنس ایمنی را به درستی بپوشد و آن را به طور محکم ببندد.
اتصال به طناب نجات: سپس هارنس را با استفاده از قلاب به طناب نجات متصل میکند.
استفاده از دستگاه ترمز: اپراتور دستگاه ترمز را به گونهای تنظیم میکند که بتواند با سرعت مناسب از ارتفاع پایین بیاید.
فرود ایمن: با استفاده از دستگاه ترمز و طناب نجات، اپراتور به آرامی و با کنترل کامل به پایین جرثقیل فرود میآید.(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
مزایای استفاده از کیت خود نجات
استفاده از کیت خود نجات در جرثقیل برجی مزایای بسیاری دارد که از جمله مهمترین آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
افزایش ایمنی: کیتهای خود نجات به عنوان یک ابزار ضروری در افزایش ایمنی کارگران و اپراتورهای جرثقیل عمل میکنند. این تجهیزات به افراد اجازه میدهند که در مواقع اضطراری به سرعت و ایمن از جرثقیل خارج شوند.
کاهش ریسک: استفاده از کیتهای خود نجات باعث کاهش ریسک سقوط و جراحات ناشی از آن میشود. این کیتها به ویژه در مواقعی که جرثقیل در ارتفاع بالا مشغول به کار است، حیاتی هستند.
راحتی استفاده: طراحی این کیتها به گونهای است که استفاده از آنها بسیار ساده و راحت باشد. حتی در مواقع اضطراری، اپراتور میتواند به سرعت و بدون نیاز به آموزشهای پیچیده از آنها استفاده کند.
صرفهجویی در زمان: یکی از مهمترین مزایای استفاده از کیتهای خود نجات، صرفهجویی در زمان است. در مواقعی که هر ثانیه اهمیت دارد، این کیتها به افراد اجازه میدهند که به سرعت از محیط خطر خارج شوند.
نگهداری و بازبینی کیت خود نجات
همانطور که هر تجهیزات ایمنی نیاز به بازبینی و نگهداری دورهای دارد، کیتهای خود نجات نیز باید به طور منظم بازبینی و نگهداری شوند. این امر به منظور اطمینان از عملکرد صحیح تجهیزات در مواقع اضطراری است. برخی از نکات مهم در نگهداری کیتهای خود نجات عبارتند از:
بازبینی دورهای: تمامی اجزای کیت باید به صورت دورهای بازبینی شوند تا از سلامت آنها اطمینان حاصل شود. طنابها، قلابها و دستگاههای ترمز باید بدون هیچ گونه آسیبی باشند.
تمیز کردن: اجزای کیت باید به طور مرتب تمیز شوند تا از انباشته شدن گرد و غبار یا مواد دیگر جلوگیری شود.
تعویض قطعات آسیبدیده: در صورت مشاهده هرگونه آسیب در اجزای کیت، باید آن قطعه فوراً تعویض شود.(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
جدول اجزای کیت خود نجات جرثقیل برجی
اجزا
توضیحات
هارنس ایمنی
وسیلهای برای اتصال ایمن به طناب نجات
طناب نجات
طنابی با مقاومت بالا برای فرود ایمن
دستگاه ترمز
کنترل سرعت فرود و جلوگیری از سقوط
قلاب
اتصال هارنس به طناب و سایر تجهیزات
کیسه حمل
نگهداری تمامی اجزای کیت
(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
انواع کیتهای خود نجات
کیتهای خود نجات جرثقیل برجی در انواع مختلفی طراحی و ساخته میشوند. این کیتها بسته به نوع جرثقیل، محیط کار و نیاز اپراتورها دارای تفاوتهایی هستند. برخی از انواع کیتهای خود نجات عبارتند از:
کیت خود نجات استاندارد: این نوع کیت شامل اجزای اصلی همچون هارنس ایمنی، طناب نجات، دستگاه ترمز و قلاب است و برای اکثر کاربردهای عمومی استفاده میشود.
کیت خود نجات حرفهای: این کیتها به طور ویژه برای شرایط کاری سخت و ارتفاعات بیشتر طراحی شدهاند. طنابهای نجات بلندتر، دستگاههای ترمز پیشرفتهتر و هارنسهای با دوام بیشتر از ویژگیهای این کیتهاست.
کیت خود نجات خودکار: در این نوع کیتها، فرایند فرود به طور خودکار انجام میشود و دستگاه ترمز به صورت هوشمند سرعت فرود را کنترل میکند. این کیتها به خصوص برای اپراتورهایی که نیاز به کمترین دخالت انسانی دارند مناسب هستند.
کیت خود نجات چند منظوره: این نوع کیتها برای استفاده در محیطهای مختلف طراحی شدهاند و میتوانند در مواقع مختلفی مانند آتشسوزی، قطع برق یا حتی شکست مکانیکی مورد استفاده قرار گیرند.
عوامل موثر در انتخاب کیت خود نجات
هنگام انتخاب یک کیت خود نجات، باید به چندین عامل کلیدی توجه کرد. برخی از این عوامل عبارتند از:
ارتفاع کاری: هر چقدر ارتفاع جرثقیل بیشتر باشد، نیاز به کیت خود نجات با طناب بلندتر و دستگاههای ترمز قویتر خواهید داشت.
نوع محیط کار: در محیطهایی که خطراتی مانند آتشسوزی، بادهای شدید یا شرایط جوی نامناسب وجود دارد، باید کیتهایی با ویژگیهای خاص مانند مقاومت در برابر حرارت یا آب انتخاب شوند.
ظرفیت وزن: کیتهای خود نجات باید قادر به تحمل وزن اپراتور و تجهیزات باشند. بنابراین، باید از کیتهایی استفاده شود که مطابق با ظرفیت وزن تعیین شده باشند.(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
سهولت استفاده: در شرایط اضطراری، سرعت عمل بسیار مهم است. کیتهای خود نجات باید به گونهای طراحی شوند که اپراتور بتواند به راحتی و در کمترین زمان ممکن از آنها استفاده کند.
مدت زمان فرود: بسته به ارتفاع و شرایط اضطراری، مدت زمان فرود میتواند متفاوت باشد. کیتهای خود نجات باید قادر باشند که اپراتور را در کمترین زمان ممکن به صورت ایمن به زمین برسانند.
قوانین و استانداردهای ایمنی مرتبط با کیتهای خود نجات
در بسیاری از کشورها، قوانین و مقررات خاصی برای استفاده از کیتهای خود نجات در جرثقیلهای برجی وجود دارد. این مقررات به منظور تضمین ایمنی کارگران و کاهش حوادث احتمالی تدوین شدهاند. برخی از استانداردهای مهم که در این زمینه باید رعایت شوند عبارتند از:
استاندارد OSHA (اداره ایمنی و بهداشت شغلی ایالات متحده): این استاندارد شامل مقررات خاصی در زمینه تجهیزات ایمنی برای کار در ارتفاعات است. OSHA توصیه میکند که تمامی اپراتورها باید به کیت خود نجات مجهز باشند.
استانداردهای ISO: سازمان بینالمللی استاندارد (ISO) مجموعهای از استانداردهای جهانی را برای تجهیزات ایمنی تدوین کرده است که شامل کیتهای خود نجات نیز میشود.
استانداردهای ملی: در هر کشور، قوانین ملی خاصی برای استفاده از کیتهای خود نجات وجود دارد. این قوانین بسته به شرایط محلی ممکن است تفاوتهایی با استانداردهای بینالمللی داشته باشند.(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
آموزشهای لازم برای استفاده از کیتهای خود نجات
استفاده از کیت خود نجات نیازمند آموزشهای اولیه و مستمر است تا اپراتورها بتوانند در مواقع اضطراری به درستی از این تجهیزات استفاده کنند. برخی از آموزشهای کلیدی که باید به اپراتورها ارائه شود شامل موارد زیر است:
نحوه پوشیدن هارنس ایمنی: اپراتورها باید نحوه صحیح پوشیدن و بستن هارنس را یاد بگیرند تا در مواقع اضطراری به درستی عمل کنند.
اتصال هارنس به طناب نجات: اپراتورها باید با نحوه اتصال صحیح هارنس به طناب و دستگاه ترمز آشنا شوند.(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
کار با دستگاه ترمز: تنظیمات دستگاه ترمز و نحوه استفاده از آن باید به طور کامل آموزش داده شود تا اپراتورها بتوانند سرعت فرود را کنترل کنند.
تمرینهای دورهای: اپراتورها باید به طور دورهای در تمرینهای عملی شرکت کنند تا آمادگی لازم برای استفاده از کیتهای خود نجات را داشته باشند.
استفاده از کیتهای خود نجات یکی از بهترین روشها برای کاهش حوادث ناشی از کار در ارتفاعات است. این تجهیزات به افراد امکان میدهند که در شرایط اضطراری به سرعت و با ایمنی کامل از جرثقیل خارج شوند. با این حال، پیشگیری از حوادث باید همواره در اولویت قرار گیرد. برخی از روشهای پیشگیری از حوادث عبارتند از:
بازرسی دورهای تجهیزات: تمامی تجهیزات ایمنی، از جمله کیتهای خود نجات، باید به صورت منظم بازبینی و نگهداری شوند تا از عملکرد صحیح آنها اطمینان حاصل شود.
آموزش مستمر: آموزشهای مستمر به اپراتورها کمک میکند که با استفاده صحیح از تجهیزات ایمنی آشنا شوند و در مواقع اضطراری به درستی عمل کنند.
تدوین دستورالعملهای ایمنی: هر پروژه ساختمانی باید دارای دستورالعملهای ایمنی دقیق و مشخصی باشد که تمامی اپراتورها و کارکنان باید آنها را رعایت کنند.
تجهیزات ایمنی اضافی: علاوه بر کیتهای خود نجات، باید از تجهیزات ایمنی دیگری مانند کلاه ایمنی، دستکشهای مقاوم و عینکهای محافظ استفاده شود تا خطرات کاهش یابد.
نتیجهگیری
کیت خود نجات جرثقیل برجی یکی از حیاتیترین تجهیزات ایمنی در صنعت ساخت و ساز است. این کیتها به عنوان یک ابزار مهم در کاهش حوادث و افزایش ایمنی افراد در هنگام کار در ارتفاعات بلند مورد استفاده قرار میگیرند. انتخاب صحیح کیت، آموزشهای مرتبط و رعایت مقررات ایمنی میتواند به کاهش ریسکهای کاری کمک کند. همچنین، نگهداری و بازبینی منظم این تجهیزات باعث میشود که در مواقع اضطراری عملکرد بهینهای داشته باشند و جان افراد را نجات دهند.(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
سوالات متداول (FAQ)(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
کیت خود نجات جرثقیل برجی چیست؟ کیت خود نجات مجموعهای از تجهیزات ایمنی است که به اپراتورها اجازه میدهد در مواقع اضطراری به سرعت و ایمن از جرثقیل خارج شوند.
آیا هر اپراتوری باید کیت خود نجات داشته باشد؟ بله، به دلیل اهمیت ایمنی در کار با جرثقیلهای برجی، هر اپراتوری باید به کیت خود نجات مجهز باشد.
آیا استفاده از کیت خود نجات نیاز به آموزش دارد؟ استفاده از کیتهای خود نجات ساده است اما نیاز به آموزش اولیه برای استفاده صحیح دارد.
چه زمانی باید کیت خود نجات بازبینی شود؟ کیتهای خود نجات باید به صورت دورهای بازبینی و در صورت نیاز تعمیر یا تعویض شوند.(کیت خود نجات جرثقیل برجی)
هزینه کیت خود نجات چقدر است؟ هزینه کیتهای خود نجات بسته به برند و کیفیت تجهیزات متفاوت است، اما این هزینه در مقایسه با اهمیت ایمنی ناچیز است.
https://phq.ir/wp-content/uploads/2022/12/photo_5790531215944693081_y-copy.webp10241024mohammadreza rostamihttps://phq.ir/wp-content/uploads/2021/03/phq-logo.pngmohammadreza rostami2022-12-07 12:41:222024-10-13 19:06:15کیت خود نجات جرثقیل برجی: اهمیت و ضرورت آن در ایمنی عملیات
ویژگی های کابین اپراتور تاور کرین ، سوالی است که بایستی در جوابش بگوییم ، تاور کرین یکی از مهم ترین تجهیزاتی است که در صنعت ساختمان سازی و دیگر صنایع مورد استفاده قرار می گیرد. از این ماشین بالابر در زمینه های متفاوتی استفاده می شود ولی یکی از ویژگی های مهم این ابزار بالابر می باشد.
حال این ماشین غول پیکر را فردی باید هدایت کند به فردی که تاورکرین را هدایت می کند اپراتور تاور کرین می گویند. اما هر فردی نمی تواند اپراتور تاور کرین باشد بلکه این کار بسیار تخصصی بوده و فرد اپراتور قبل از هر چیز باید دوره های لازم نسبت به هدایت تاور کرین را گذرانده باشد.
تاور کرین یا همان جرثقیل برجی دارای اندازه ای بسیار بزرگ است و در عملیات ساخت وساز در ساختمان سازی برای بلند کردن اجسام و مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار میگیرد.
تاورکرین دارای قسمت های مختلفی است و یکی از مهمترین قسمت های تاور کرین کابین اپراتور می باشد. اپراتور و یا هدایت کننده تاورکرین در این کابین قرار می گیرد و با استفاده از فرمان ها و دیگر تجهیزاتی که داخل کابین وجود دارد به هدایت و کنترل تاور کرین می پردازد.
کسانی که قصد دارند در زمینه اپراتور و هدایت تاور کرین مشغول به کار شوند باید دارای ویژگی هایی باشند. یکی از ویژگی هایی که برای افراد اپراتور مهم است این است که در برابر ارتفاع هیچ گونه ترسی نداشته باشند.
یکی از مهم ترین اجزای تاور کرین کابین تاورکرین می باشد، تاور کرین ها دارای اندازه و سایز های مختلفی هستند اما این به معنایی حذف قطعات در تاور کرین نیست.
بنابراین تاور کرین ها در هر اندازه ای که باشند دارای کابین اپراتور می باشند. در رابطه با ویژگی های کابین اپراتور تاور کرین بایستی گفت کابین اپراتور تاور کرین نیز مانند دیگر اجزای تاور کرین دارای اجزایی است که در اینجا به آنها اشاره می کنیم.
شاید شنیده باشید که به کابین اپراتور مغز تاور کرین نیز گفته میشود. بنابراین برای سرویس اجزا و تجهیزات تاور کرین باید کار های لازم را انجام داد. یکی از مهم ترین ویژگی های تاور کرین این است که تمامی فرمان های مربوط به تاور کرین در آن قرار دارد، بنابراین به همین منظور این قسمت از تاور کرین در بالاترین بخش از تاورکرین قرار گرفته شده است.
در توصیف ویژگی های کابین اپراتور تاور کرین و بخش قرار گیری آن بایستی بگوییم کابین اپراتور تاور کرین در تقاطع بین بخش عمودی و افقی که همان سکشن های بازوهای جرثقیل و سکشن های ارتفاعی هستند قرار گرفته شده است. به عبارتی کابین اپراتور تاور کرین در بالای واحد گردان تاور کرین واقع شده است.
کابین اپراتور تاور کرین چه ویژگیهایی باید داشته باشد؟
• طراحی کابین تاور کرین باید جوری باشد که اپراتور دید کافی داشته باشد.
• موقعیت کابین باید طوری باشد که اپراتور در معرض خطر قرار نداشته باشد.
• ابعاد اتاق کابین باید به گونهای باشد که اپراتور آزادانه امکان حرکت داشته باشد.
• ارتفاع داخل کابین نباید کمتر از 1.90 متر باشد.
• سقف کابین تاور کرین باید صاف و عاری از برجستگی باشد.
• پنجرهها شیشهای و بزرگ باشند تا امکان دید کامل را فراهم کنند.
• پنجره مجهز به برف پاک کن باشد.
اجزای اصلی کابین اپراتور تاور کرین چیست؟
داخل کابین تاور کرین شامل اجزای زیر است:
فرمان، صفحه نمایشگر، جعبه کمکهای اولیه، پریز برق، کپسول آتشنشانی، نشانگر میزان بار استاندارد، صندلی قابل تنظیم، هشدار دهنده، چراغ و کانگتور برقی.
شرکت بازرسی فنی PHQ – کابین اپراتور تاورکرین
بازرسی فنی و صدور گزارش فنی کامل و صدور گواهی سلامت ایمنی و استاندارد انواع جرثقیل ها و ماشین آلات
در این ویدئو باهم می بینیم ک داخل کابین یک تاور کرین چگونه است ؟!
تاور کرین ها در حقیقت سازه ای فلزی است که بصورت دکل سر به آسمان کشیده و امکان جابجا نمودن مصالح و تجهیزات را در هنگام ساخت ساختمان برای ما فراهم می نماید. این ماشین عظیم الجثه با ایجاد تعادل وزنی بین بار بلند شده و وزنه های تعادل، با ظرفیت های متفاوت در حین ساخت در خدمت بشر قرار می گیرند.
باتوجه به نوع ساختار تاور کرین ها و سازه آنها، مسیر انتقال بار تاور کرین از قلاب به بوکسل ها و از آنجا به بوم دکل و از بوم دکل به سکشن ها و در نهایت به فونداسیون تاور کرین منتقل می گردد. لذا با این تفاسیر از پایین ترین نقطه تاورکرین که داخل فونداسیون می باشد، مراحل اجرایی جهت نصب تاور کرین ثابت را بیان می نماییم.
فونداسیون تاورکرین
نصب دکل تاورکرین
فونداسیون تاورکرین ها باتوجه به ابعاد و اندازه سکشن های آن و ظرفیت تاور متفاوت است. محاسبات فونداسیون هریک از مدل های تاورکرین عموما توسط شرکت های سازنده آن صورت می گیرد. ولی درصورت عدم دسترسی به نقشه های آرماتوربندی فونداسیون مورد نیاز، طراحی و محاسبات آن باید توسط مهندسین محاسب صورت پذیرد. نکته بسیار مهمی که در هنگام طراحی فونداسیون تاورکرین ها باید به آن توجه ویژه ای نمود، یکی مقاومت خاک زیر فونداسیون جهت جلوگیری از نشست تاور در هنگام باربری است. که در صورت عدم تامین مقاومت خاک می توان از اجرای شمع های بتنی و یا شبکه آرماتوربندی مجزا در زیر فونداسیون تاور استفاده نمود و نکته دیگر کنترل Uplift یعنی بیرون کشیده شدن پایه ها از داخل فونداسیون و یا بلند شدن تاور از روی زمین می باشد. در هر صورت پس از طراحی سازه و مشخص شدن چینش آرماتورها و همچنین مقاومت بتن مورد نیاز فونداسیون، نقشه های آن در اختیار گروه اجرایی قرار می گیرد تا مراحل آرماتوربندی آغاز گردد.
پس از بسته شدن شبکه تحتانی آرماتور فونداسیون تاورکرین، اولین سکشن تاور که دارای پایه های مدفون در بتن می باشد، در محل مورد نظر قرار داده میشود. در این مرحله تراز و شاقول بودن پایه تاور از نکات بسیار مهمی است که باید به آن توجه ویژه نمود. این قطعه معمولا دارای برجستگیهایی است که گیرداری مورد نیاز داخل بتن و نیز در میان شبکه های آرماتور را تامین نماید. با قرارگیری پایه در محل مورد نظر، آرماتوربندی ویژه تاور که معمولا بصورت کامل با پایه و برجستگی های آن درگیر است، انجام شده و آرماتورهای فوقانی نیز بسته میشود. بعد از کنترل نمودن صحت اجرای آرماتوربندیهای صورت گرفته و تکمیل چک لیست های اجرایی، عملیات بتن ریزی فونداسیون تاور صورت می پذیرد.
نصب سکشن های عمودی تاورکرین
نصب دکل تاورکرین
با رسیدن مقاومت بتن فونداسیون به حد نهایی، می توان قطعات تاور را به ترتیب بر روی پایه آن قرارداد. این عملیات با مرحله نصب سکشن ها برروی پایه آغاز می گردد. قطعات به ترتیب از پایین به بالا و با توجه به مقاومت هر سکشن، مطابق با نقشه های اتصالات، بوسیله جرثقیلهای متحرک، در جای خود قرار داده شده و اتصالات آن بوسیله پیچ و مهره و یا پینهای ویژه به یکدیگر متصل میگردد. در میان قطعات سکشن، قطعه ای بنام کاج (قطعه ارتفاع دهنده) وجود دارد که در حین نصب سکشن ها باید در جای خود قرار گیرد. این مقطع با مکانیزمی خاص می تواند عملیات افزایش ارتفاع تاور را در طول دوره کارکرد تاور، عملیاتی نماید که بطور معمول در زیر گردان و اتاق کنترل قرار می گیرد. انتخاب جرثقیل متحرک مناسب جهت اجرای مراحل نصب قطعات تاور کرین در ارتفاع، یکی از نکات حائز اهمیت است.
عدم رعایت نکات ایمنی در حین نصب، می تواند عواقب جیران ناپذیری را درپی داشته باشد و کنترل نمودن میزان انحراف قطعات تاورکرین از خط عمود، در این مرحله یکی دیگر از نکاتی است که باید مورد توجه اکیپ و ناظرین نصب قرار گیرد. عملیات نصب سکشن ها تا رسیدن به ارتفاع مورد نیاز (و یا حداکثر ارتفاع خود ایستایی تاور کرین) ادامه پیدا می کند.
با رسیدن به ارتفاع مورد نیاز قطعات سکشن، قطعه گردان که وظیفه دارد شرایط گردش 360 درجه تاور حول محور خود را ایجاد نماید، نصب می گردد. این بخش برروی قطعه ای که زیرگردان نام دارد نصب می شود. زیرگردان و گردان معمولا سنگین ترین قسمت تاور می باشد. وظیفه زیرگردان، ایجاد بستر مناسب به همراه شفت مرکزی و بلبرینگ های نشیمن برای گردان است، که موتورهای اصلی چرخاننده تاور نیز برروی آن قرار می گیرد. عملیات نصب قطعات گردان و زیرگردان بدلیل وزن بالا، عموما در دو مرحله انجام می شود تا فشار وارده به جرثقیل متحرک نصب کننده تاور، کاهش یابد.
با اتمام نصب گردان و زیرگردان در محل خود، قطعه کله قندی که فوقانی ترین بخش تاورکرین است و نقطه مرکزی تعادل تاورکرین به حساب می آید، در محل خود قرار داده شده و بوسیله پین و یا پیچ های ویژه، روی گردان بسته می شود. این قطعه بدلیل متصل شدن قطعات کششی تاور به آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا در صورت ضعیف بودن مقاطع آن، هنگامی که تاور کرین زیر بار قرار می گیرد، ازجای خود خارج شده و موجب از بین رفتن تعادل، میان بار و وزنه شده و واژگونی تاور کرین را درپی خواهد داشت.
لازم به ذکر است، اتاق فرمان بعضی از تاورکرین ها در فاصله مابین گردان و کله قندی قرار می گیرد. که در این صورت، در همین مرحله و پیش از نصب کله قندی، آن را در محل خود قرار می دهند. در بیشتر تاورکرین های جدید، اتاق فرمان معمولا در کنار کله قندی و بوم اصلی تاور قرار می گیرد. بهتر است در همین جا این نکته را نیز بیان نماییم که، در برخی مدل های جدید تاورکرین، قطعه کله قندی به کلی حذف شده و تعادل مابین فلش و کنفلش به کمک تعادل وزنی مابین وزنهها و فلش، تامین شده است.
نصب دکل تاورکرین – نصب کنفلش و فلش (Counter Jib & Working Jib)
بعد از پایان نصب کله قندی، در حقیقت مراحل نصب دکل اصلی سازه تاورکرین پایان یافته است و نوبت به نصب قطعات فلش و کنفلش می باشد. قطعات فلش و کنفلش بدلیل طول زیاد، معمولا به صورت تکه تکه و با طول 6 تا 12 متری بر روی تریلیها بارگیری می شوند و برای متصل آنها به هم، در محلی مناسب و ترجیحا نزدیک به جرثقیل متحرک، قطعات فلش و کنفلش را در کنار هم قرار می دهند و بوسیله پین های ویژه آنها را به یکدیگر متصل می کنند. سپس بوسیله بکسل های با مقاومت مناسب به قلاب جرثقیل بسته شده و به انتهای کله قندی که قبلا نصب شده است منتقل می نمایند. پس از تنظیم شدن محل دقیق آن پین های اتصال کنفلش به کله قندی و پایه گردان بسته می شود و قطعات کششی مهاری انتهای کنفلش یا بازوی وزنه به بالای کله قندی بوسیله پین متصل می شود.
با بسته شدن پین های کنفلش، اتصال اصلی آن به پایان رسیده است و می توان قلاب جرثقیل متحرک را از آن جدا نمود و با قراردادن تعدادی از وزنه های تعادل در انتهای کنفلش، مرحله نصب کنفلش نیز پایان یافته است.
تنها قطعه اصلی باقیمانده جهت تکمیل نصب تاورکرین، فلش یا بازوی کار می باشد. این قطعه باتوجه به نوع تاور دارای طول و ابعاد متفاوت می باشد. ولی این مساله عموما درباره تمامی تاورها مشترک است که، بازوی متحرک بصورت 2 و یا 3 تکه باید در امتداد یکدیگر به برج مرکزی متصل شوند. روش اتصال این قطعه نیز مشابه کنفلش است. با این تفاوت که ابتدا نزدیکترین قطعه به دکل را به گردان وصل میکنند. سپس مقاطع دیگر فلش به آن متصل می شود و پس از آن، بسته به نوع تاورکرین، قطعه کششی فلش را به بالای کله قندی متصل مینمایند.
اینک، ضمن اطمینان از تثبیت قطعات و اتصالات، می توان قلاب جرثقیل متحرک نگهدارنده را باز نمود و نصب سازه تاورکرین را پایان یافته دانست. البته ناگفته نماند تمامی این مراحل تا ارتفاعی صورت می گیرد که تاور خود ایستایی داشته باشد و در صورت نیاز به ارتفاع بیشتر باید از مهارهای جانبی که تاورکرین را به اسکلت ساختمان متصل می نماید استفاده نماییم.
نصب ارابه متحرک و قلاب، موتور، وینچ و بکسل ها
زمانی که مراحل نصب سازه تاورکرین پایان یافت، نوبت به نصب قطعات الحاقی که بیشتر وظیفه مکانیکال را به عهده خواهند داشت می رسد. در این مرحله قطعاتی همچون الکتروموتورها، تابلوهای برق و قرقره بکسل تاور در محل خود قرار داده خواهد شد. محل قرارگیری این قطعات با توجه به نوع تاور متفاوت خواهد بود. در برخی از تاورها وینچ و الکتروموتورها در قسمت کنفلش و جلوی وزنه ها و در مدلهای دیگر در پایین ترین سکشن قرار خواهد گرفت.
ارابه متحرک (شاریوت و قلاب) نیز که دارای چرخ و بلبرینگ است، در داخل ریل تعبیه شده در فلش تاور، نصب شده و بکسل های تاور از قرقره به سمت آن کشیده خواهد شد و با اتصال برق از تابلو برق به آن، می توان تاورکرین را مورد استفاده قرارداد.
شرکت بازرسی فنی PHQ
بازرسی فنی و صدور گزارش فنی کامل و صدور گواهی سلامت ایمنی و استاندارد انواع جرثقیل ها و ماشین آلات
در این ویدئو نحوه نصب دکل یک تاور به همراه نحوه ساخت بستر و پلتفرم آن در زاویه ثابت را می بینیم.
آموزشی سوپروایزری – اعمالی که ریگر -سوپروایزری- باید انجام دهد:
در محلی بایستد که کاملا در دید اپراتور جرثقیل باشد
در مورد جرثقیلی که با آن کار میکند و ظرفیت قلابهای آن اطلاعات کافی داشته باشد
بتواند سیم بکسل ها زنجیرها و هرنوع وسایل باربندی مورد نیاز را متناسب با وزن بار انتخاب کند
بتواند خرابیهای کلیه قسمتهای باربندی و سیم بکسل را تشخیص دهد
علائم ارتباطی با اپراتور را مطابق استانداردها بداند و به موقع عمل کند
اعمالی که ریگر -سوپروایزری – باید انجام دهد:
<
آموزشی سوپروایزری – محل کلی یا دسته برق جرثقیل ها را در کارگاه بداند و بتواند در مواقع اضطراری برق را از شبکه قطع کند
بتواند وسایل باربندی و بارگیری را بر حسب وزن و وضعیت بار نسبت به قطر و طول درست انتخاب کند
سیم بکسل و زنجیر ها را روی قسمت اصلی بار یا ( شاسی – قاب – اسکلت ی ) ببندد
در صورتیکه بار دارای گوشه های تیز است برای حفاظت از سیم بکسل از تخته و لاستیک و منجیت استفاده کند
قبل از اینکه به اپراتور علامت دهد که بار را بلند کند کنترل نماید قطعه یا وسیله ای اضافی روی بار قرار نگرفته باشد
بارها را طوری سیم بکسل اندازی و باربندی کند که که بار تغییر شکل نداده و جابجا نشود
تمام بارها را حداقل با دو سیم بکسل یا دو زنجیر باربندی کند
اگر مجبور شد وسط سیم بکسل را در قلاب بیاندازد هر
برای برداشتن بارهای دارای حلقه بارگیری باید قلاب را درهمین حلقه بیاندازد
هنگام آویزان کردن بار در قلاب مطمئن شود که بار جائی گیر نکرده و کاملا آزاد است
موظف است قبل از علامت دادن به اپراتور سایر افراد را از اطراف بار دور نماید
بعد از محکم کردن وسایل بارگیری در لحظه اول علامت دهد تا اپراتور۱۰ سانتیمتر بار را بالا برده سپس علامت توقف داده تا اپراتور ترمزها را امتحان کرده و از وضعیت بار و تعادل آن اطمینان حاصل نماید بعد اپراتور میتواند بار را تا ارتفاع مجاز (۵۰ سانتمتر بالاتر از مرتفع ترین شی در مسیر) حمل نمای
در صورتیکه جرثقیل دارای قلاب دو طرفه باشد نباید سیم بکسل و زنجیر ها را در یک شاخه بیاندازد
اعمالی که ریگر نباید انجام دهد:
آموزشی سوپروایزری
بستن بار بیش از ظرفیت جرثقیل ممنوع است
هل دادن یا کشیدن قلاب به طرف حلقه های بارگیری ممنوع است
ضربه زدن با چکش یا هر وسیله دیگر بمنظور جا انداختن حلقه های سیم بکسل به دهانه قلاب ممنوع است
ایستادن روی بار و استفاده از وزن خود برای متعادل کردن بار ممنوع است
کشیدن بار به سمت بالا و پائین با دست ممنوع است
بارگیری و تخلیه اتومبیل یا هر وسیله نقلیه دیگر در حالتی که راننده یا شخص دیگری داخل کابین با روی کفی ان باشد ممنوع است
کنترل و بازرسی بار در حالت آویخته ممنوع است
بارگیری مواد محترقه با سیم بکسل و زنجیر ممنوع است مگر اینکه مواد مورد نظر درون زنبیل مخصوصی حمل شوند
کشیدن بار – یدک کردن و کشیدن هروسیله دیگزی با قلاب جرثقیل ممنوع است
مهار کردن بار با دست ممنوع است این عمل باید بوسیله طناب و میله انجام شود
دوره آموزشی آنلاین پیشرفته مطابق با استانداردهای بین المللی و گواهی نامه پایان دوره در صورت قبولی در آزمون .
جک بالابر خودرو از مکانیزم بالابرهای هیدرولیکی به خاطر امنیت و قدرت نگه دارندگی بالایی که این مکانیزم دارد استفاده می کند
زیرا ممکن است برای تعمیر و سرویس، ساعت ها یک خودرو درارتفاع قرار بگیرد پس باید بهترین شرایط ایمنی و حفاظتی را این بالابرهای خودرو داشته باشند. در ضمن طراحی جک ها باید به گونه ایی باشد که ماشین به راحتی روی آن قرار بگیرد و مشکلی برای رفت و آمد زیر خودرو ایجاد نکند.
جکهای بالابر تعمیرگاهی به منظور بلند کردن و نگهداشتن خودروها در فرآیندهای تعمیر و نگهداری استفاده میشوند. این جکها بر اساس نوع و مکانیزم کارکردشان به انواع مختلفی تقسیم میشوند. در ادامه، به برخی از انواع جک بالابر تعمیرگاهی اشاره خواهیم کرد:
جک هیدرولیک تعمیرگاهی: این انواع جکها با استفاده از قوانین هیدرولیک، باعث بلند کردن و تثبیت خودرو میشوند. آنها دارای قسمتهای هیدرولیکی مختلفی همچون سیلندرها، پمپها و صفحههای کنترل هستند. جک هیدرولیک معمولاً برای خودروهای سنگین و تعمیرات متوسط به کار میرود.
جک پنوماتیک تعمیرگاهی: این جکها از هوا و فشار هوا برای بلند کردن خودروها استفاده میکنند. آنها به عنوان جکهای سریع و قدرتمند شناخته میشوند و اغلب در تعمیرگاههایی که به فرآیند تعمیر سریع نیاز دارند، مورد استفاده قرار میگیرند.
جک مکانیکی تعمیرگاهی: این نوع جکها با استفاده از سیستمهای مکانیکی و دستی کار میکنند. آنها اغلب برای تعمیرات کوچک و تغییرات آسان در خودروها مورد استفاده قرار میگیرند.
جک بالابر هیدرولیک چهار ستون: این انواع جکها از چهار ستون برای بلند کردن خودروها استفاده میکنند. آنها برای تعمیرات تخصصی میزان فرمان و تغییرات بزرگی در خودروها مناسب هستند.
جک بالابر هیدرولیک دو ستون: این جکها دارای دو ستون عمودی برای بلند کردن خودروها هستند. آنها به عنوان جکهای کلاسیک و چندمنظوره شناخته میشوند و در تعمیرگاهها برای بالا بردن انواع مختلف خودروها استفاده میشوند.
جک بالابر هیدرولیک تلسکوپی: این نوع جکها دارای بازوهای تلسکوپی هستند که بلند کردن و تثبیت خودرو را تسهیل میکنند. آنها برای تعمیرات سریع و دسترسی آسان به بخشهای مختلف خودروها مورد استفاده قرار میگیرند.
هر نوع جک بالابر تعمیرگاهی ویژگیها و مزایای خود را دارد و انتخاب مناسبترین نوع باید با توجه به نیازها و نوع کارهای انجام شده در تعمیرگاه یا گاراژ انجام شود.